Trekken door de jungle

Je kan deze aflevering ook bekijken op youtube

In deze aflevering zetten onze avonturiers hun weg verder door de jungle. Ze trekken richting Orolunga, via Mbala, de twee locaties die mogelijk nieuwe informatie zouden bieden over hun quest, of toch volgens Azaka.

Over scrolls en dino's

Bij het ochtengloren haalt Edrean een spell scroll boven, die ze als loot meebrachten uit firefinger. Het blijkt een spell te zijn die Ammamion kan gebruiken. De groep besluit echter dat voor later te houden, en ze pakken hun tenten in om de Jungle verder in te trekken.

Azaka had voorgesteld om Mbala of Orolunga te bezoeken, beide locaties bevatten mogelijk iets of iemand dat de groep kan verderhelpen om het mysterie op te lossen, en ze maken het plan om via Mbala naar Orolunga door te reizen.

Midweg hun eerste dag op de rivier, spot Edrean aan de overkant van de rivier 3 scouts, die achterna gezeten worden door een tweetal ghouls. Hij wijst dit aan, maar niemand lijkt enorm geïnteresseerd hier iets mee te doen. Azaka trekt echter haar boog en duwt ook tegen Amamion. “We kunnen schieten eh”. Ze schieten beide enkele rake pijlen, en de scouts op hun beurt doen dit ook. Zo kunnen ze de paar ghouls vernietigen, maar de scouts blijven verder lopen, omdat ze gevolgd worden door nog een heel pack. Gelukkig is hun voorsprong op de ghouls nu groter dankzij de input van onze avonturiers.

Tijdens de nacht blijft alles rustig. Tijdens hun shift overtuigd Amamion Yallith er van haar de spellscroll te laten gebruiken. Ze cast “commune with nature” waardoor ze magisch de omgeving kan zien rondom hun. Ze ziet onder andere een interessante bloem (dancing monkey fruit), een krachtige elemental aanwezigheid en een bijzonder verhoogde aanwezigheid van undead in het zuid-westen. De spellscroll verpulvert na gebruik als stof en waait weg in de wind.

Later op de nacht als Yallith al is gaan slapen hoor Amamion plots een stem haar naam fluisteren. Ze gaat er voorzichtig naar toe, en staat opeens oog in oog met een blauwe raptor met gele oogjes. Hij stelt zich voor als Xiftam. Ze geven pinkjes.

Wanneer de rest wakker wordt zijn ze uiteraard verbaasd door de plotse aanwezigheid van een dino. Amamion legt uit dat haar voorouders ook altijd magical companions hadden, en dat zij nu ook eindelijk genoeg in sync met de natuur is om er ook eentje te verdienen. Yallith spreekt haar mond voorbij, en vraagt of de dino te maken had met de spellscroll. Bjornir en Edrean zijn hierdoor wat kwaad, gezien ze de scroll gingen houden voor later.

Spooky encounters

Desondanks de info van de scroll, besluiten ze zuid-west te trekken, op zoek naar die bloem. Ze komen op een pad door de jungle een dode tegen waar er een paarse gloed rond hangt. Amamion stuurt de dino erop af maar die kan niet echt iets zien. Bjornir besluit dan rustig op onderzoek te gaan en port het lijkt met zijn battleaxe. De gloed rond het lijkt reist omhoog langs zijn axe in zijn lijf en er verschijnt plots een spectre in de plaats van het lijk.

Ze bevechten samen de spectre en overwinnen. Amamion is geïnteressseerd in de ectoplasma die achterblijft, maar Bjornir trekt haar op tijd weg opdat ze er niet aankan. Yallith pakt voorzichtig een beetje van het goedje mee in een flesje.

Ze kijken even rond voor de plant, en vinden enkel een donkerbruine bessenplantje met 16 besjes. Yallith onderzoekt een besje maar weet niet goed wat het is, dus ze vertrouwd het niet. Azaka lacht het even weg en plet het sap van een besje in haar drankbus, omdat het wat een bittere smaak toevoegd aan het water.

Ze trekken nog verder door de jungle en slaan kamp op voor de volgende nacht.

The nights are dark and full of terrors

Edrean en Bjornir vangen de eerste shift aan en spotten al snel een zwerm vleermuizen afkomen. Ze duiken in de struiken om niet op te vallen. De eerste zwerm vliegt ook gewoon verder, maar een tweede zwerm lijtk hen toch te zien, en vliegt naar beneden in een aanvalmodus.

Bjornir slaat wat in het rond, en Edrean roept een gigantische thunderwave op, die de rest ook wakker maakt. Hij maakt een soepele salto achterwaards en plopt naast Yallith die volledig verschrikt en verdwaast uit haar tent komt kijken. “Vleermuizen, Yallith, Vleermuizen!”, roept ie, “Ginder!” Samen schieten en slaan ze de zwerm kort en klein, maar de vrouwen, die eigenlijk allemaal nog sliepen, zijn een beetje nukkig dat ze zo bruut werden wakker gemaakt.

Later in de nacht wordt Yallith wakker door een aanraking van een hand op haar schouder. Ze draait zich om en ziet een gitzwarte heks staan die gemeen lacht en terstond verdwijnt. Ze roept Ammamion bij haar, maar zij had niets gezien. Ze merkt echter wel dat Yallith een wonde heeft in haar nek, alsof er iemand haar gebeten heeft en ze ontdekken ook een stukje haar op de grond.

Het haarspoor volgende ontdekken ze een aantal bomen verder de dame aan een boom. De dame wuift, en verdwijnt weer onmiddellijk. Aan de boom vinden ze voetsporen, de naam ’Yallith Darkwater’ staat in de boom gekerft, en in bloed staat er een glimlachend gezicht bij getekend.

Ondertussen worden de anderen wakker, en ontdekken dat de dames wegzijn. In de plaats van Yallith vinden ze echter een kleine voodoopop. De dames komen terug en vertellen hun verhaal. Yallith cast haar 'identfy' op de pop waardoor die begint te spreken. Gezien niemand echt iets weet van voodoo, besluiten ze verder te reizen en Edrean steekt de pop in zijn rugzak.

Op het einde van de volgende dag botsen de avonturiers op een kamp dat verlaten is. Edrean opent een flap van een tent en ontdekt een lijk van een halfling doorboort met veel kleine minipeiltjes. De inhoud van zijn maag komt promt naar boven. Iets verderop hangt er ook een halforc in de bomen, die duidelijk gestript en tentoongesteld werd. Azaka stopt Yallith die opweg is om de pijltjes te onderzoeken. Azaka herkent de pijltjes als van de Grung komende, en verteld dat de manier waarop de orc hier ook hangt een duidelijke waarschuwing is, om op te passen voor mogelijk heilig land van de Grung.

A puff of smoke

Ze wandelen voorzichtig verder en zetten een halve dag wandelen verder hun eigen kamp weer op. In de eerste nachtshift komen Edrean en Bjornir een vreemde plant tegen. Ze blijven wijselijk op afstand, maar de bloem blaast alsnog een paarse rookwolk. In Azaka haar tent ontwaakt opeens de tijger in Azaka, die plots wild en kwaad naar buiten springt, waarbij direct opvalt dat haar ogen fel paars zijn zoals de kleur van de bloem.

Edrean gebruikt zijn magie om te communiceren met Azaka, die waarschuwd dat ze beter af zijn om weg te lopen. Edrean overtuigd echter Azaka om zelf weg te lopen, en ook zo is het gevaar geweken. Wat later komt Azaka terug en helpt Edrean haar om haar tent te repareren.

Als iedereen de volgende ochtend wakker is bespreken ze de transformatie van Azaka en wat ze kunnen doen in de toekomst. Ze lacht weg dat de avonturiers haar zouden kunnen verslaan omdat daarvoor zilveren wapens nodig zijn. Yallith stelt voor naar het masker te kijken om dit te versterken, maar Azaka vraagt dit niet te doen. Ze laat wel weten dat ze in Orolunga er misschien eens kan over vragen.

Alle gekheid op een stokje

Na een halve dag wandelen komen de avonturiers een grote paarse mist/wolk tegen. Azaka zet heel rap een paar tenten op, maar ze kunnen niet echt op tijd schuilen en iedereen -op Bjornir en Azaka na- wordt bevangen door de rook. Na vier minuten is de mysterieuze rook gepasseerd, en blijkt dat Ammamion is flauw gevallen.

Om niet nog meer tijd te verliezen, leggen ze haar bovenop Xiftam en zetten ze hun reis verder. Yallith ziet echter weer de heks van een paar nachten geleden, en wijst er naar, maar niemand anders ziet iets. Edrean doet voor haar de moeite van even met zijn zwaard te zwaaien naar de plek waar Yallith zegt dat ze is, maar er is niets.

Terwijl Yallith wat heen en weer bekvecht met Bjornir over de heks begint Edrean onverstoord, doch obsessief, bellen te blazen op een bellenblaas speeltje.

Ze besluiten toch verder te trekken, achtervolgd door de heks, en komen aan bij een gigantisch meer. Ze geven Ammamion een bekertje water van het meer maar dat doet niet veel.

Uiteindelijk gebruikt Bjornir zijn ’lay on hands’ op haar en schiet Ammamion wakker. Edrean blijft bellen blazen, en Yallith blijft zich vragen stellen over de hag die alleen zij lijkt te zien. Om haar gerust te stellen gebruikt hij zijn ’devine sense’ maar ontdekt niets. Ze besluiten dan dat het misschien geen slecht idee is om ook de ’lay on hands’ op Yallith te gebruiken.

Plots komt er uit Yallith niet meer dan een hele hoop gebrabbel. Zelfs met Edrean "understand languages" kan hij haar niet begrijpen. Ze geven haar een stok om in het zand te schrijven om zo te communiceren. Edrean blijft zijn bellen blazen. Amamion en Xiftam spelen er mee, maar stellen zich er vragen bij.

Bjornir denkt dat hij misschien ’lay on hands’ nog een derde moet gebruiken. Edrean protesteerd, maar kan Bjornir niet tegenhouden, waarna hij neerplopt in het zand, en plots met grote drang tracht zand te eten.

Azaka staat op de achtergrond enorm te lachen. Een iemand die zit te brabbelen, en iemand anders die obsessief zand wil eten. Niets grappiger voor haar. "Als hij echt zand wil eten, laat hem dan" zegt ze wijselijk, en net wanneer hij een handvol zand in zijn mond heeft snapt Edrean terug naar zijn oude zelve. Ook Yallith kan plots terug spreken.

Uiteindelijk verteld Azaka dat de paarse mist onder de lokale bevolking gekend staat als "Mad monkey mist", omdat het wel vaker mensen in mad monkey veranderd. Al lachend kruipt ze verder haar tent in, en vangen ze de nachtshifts aan.

Al 's nachts Azaka en Edrean samen hun shift aan het doen zijn, vraagt hij wat door over de monkey mist. Blijkbaar zijn de effects vaak langere termijn, en heeft de 'Lay on hands' het effect gewoon verkort naar een eerdere kortere madness zoals het eten van zand ofzo.

Later op de nacht is Amamion rustig aan het wandelen met Xiftam, als ze opeens opgeschrikt worden door mini-aarbevingen. De vloer trilt, de bomen schudden, en opeens duikt uit het niets een gigantische 'Frost Giant' op. Die brult, in een luide stem die iedereen wakker maakt: "Ik ben op zoek naar Artus Cimber."